Want je wordt vanzelluf groot! 🇻🇳🍚

Lieve allemaal,

Hier weer een update! Ben je nu nog steeds weg? Ja, inderdaad voor mijn gevoel ben ik pas een flinke maand weg.. in werkelijk ben ik vandaag 3 maanden en 1 dag van huis!! Nu ik het opzoek, schrik ik er een beetje van..

De heimwee is nog ver te zoeken, (bij mij dan😉) ik wil alleen maar meer zien, beleven en ervaren, wat is mijn wereld groot op dit moment!

In het laatste verhaal wat ik schreef verbleef ik op Koh Rong Samloem, waarna ik naar Kampot vertrok een redelijk groot plaatsje in het zuiden van Cambodja.

Hier begon het Chinees Nieuwjaar drama.. normaal gesproken boek ik niks op voorhand, ik lees mijzelf in over de plek waar ik naartoe ga, en zoek een geschikt hostel. Maar ik boek vrijwel niet online. Vaak ben je goedkoper uit en de eigenaar van je hostel hoeft ook geen fee- te betalen aan boekingssites.. maar dat ging nu dus even mis.. alles..maar dan ook alles zat vol! Vond ik eindelijk een hotel.. werden er 4 dubbele prijzen gevraagd dus 15 dagen lang heb ik vrijwel van hostel naar hostel gezeuld met mijn backpack opzoek naar een slaap adresje.. om nog maar niet te spreken over tours ed. die overvol zaten met "zeer vriendelijke, uiterst nette, goed gemanierde" (sarcasme!!!!) Chinezen! Ik heb echt mijn best gedaan ze aardig te vinden, mijzelf ingelezen over het nieuwjaar, chinatown bezocht, gespreken gevoerd, lief gelachen.. maar nee, een ding weet ik zeker dit is persoonlijk niet mijn volkje.

In Kampot bezocht ik Bokor Hill, een ghosttown althans dat dacht ik.. hier zou een verlaten kerk, koninklijk paleis en een spook casino zijn.. wat denk je.. het bovengenoemde volkje heeft deze grootse trekpleister omgetoverd tot een waar gok en hotel whalla... Las Vegas 2.0.. veel gebouwen waren overgeschilderd.. ghosttown was verdwenen.. de Cinezen nemen Azië over.. binnen nu en 10 jaar is er vrees ik niet veel meer over van historie in veel van mijn bezochte landen met de grote dank aan onze rijke "vriendelijke" Chinese vrienden.

Na Kampot nam ik de bus naar Ho Chi Minh (Saigon) in Vietnam, klaar voor een nieuw land. In de ideale situatie wilde ik met de moter van zuid naar noord rijden.. iets wat veel backpackers doen, het scheen fenomenaal te zijn.. Maar mijn richtingsgevoel, en gevoel voor veiligheid vertelde mij dat ik dit beter niet kon doen zolang ik alleen reisde..

Na 2 dagen Ho Chi Minh waar niet heel extreem veel speciaals te beleven viel, buiten het meest onoverzichtelijke oorlogsmuseum, wat ik ooit gezien had. Om maar in het midden te laten over het geschetste verhaal.. Reisde ik naar Mui Ne, daar bezocht ik de zandduinen (tweede Sahara) en reisde ik door naar Dalat.

Dalat gaf mij een beetje het alpengevoel in Azië, een knus bergdorpje met veel te beleven. Zo bezocht ik de Bioscoop, de bloemenfarm, krekelboerderij, koffieboerderij, zijdefabriek (waar je zag hoe ze van de cocoon van de zijdewormen draad gevormd werd) en het Crazyhouse, een van de meest aparte huizen van de wereld. Na Dalat vertrok ik naar Hoi An.

Een heerlijke stad met een romantisch sfeertje, grachtjes met savonds drijvende kaarsjes en overal lampionnetjes in de straten. In Hoi An kun je goedkoop kledij laten maken. Hier liet ik dan ook een aantal jurken maken en was ik blij dat ik weer mocht vertrekken, want anders ging dit niet ten goede komen aan de kilo's van mijn backpack 😁.

Na Hoi An kwam ik per easyrider terecht in Hue. Een easyrider is eigenlijk een motertaxi wat voor mij ideaal was. We reden over de " Hai Van Pass" de mannelijke lezer kent deze misschien wel van het programma "TopGear". Een prachtige motertocht tussen de bergen en langs de zee. Ik genoot achterop van het verkeer, de natuur en het weer. Hier ervaarde ik dan ook mijn eerste regenbuitje in 3 maanden tijd (sorry 😊).

In Hue verbleef ik een nachtje en daar bezocht ik het abandoned waterpark. Het verlaten waterpark, een rijke zakenman bouwde deze plek voor 3 miljoen en vervolgens is het nooit afgewerkt/ingebruik genomen en nu een "illegale" geheime (want zo staat het op google) trekpleister voor toeristen.. en dit was te merken ook.. toen ik er in mijn hostel naar vroeg zei de dame achter de receptie dat het "niet meer bestond".. eenmaal aangekomen kon je de "guard" voor 100 dong omkopen om binnen te komen. 4 jaar geleden liet de overheid er 3 krokodillen los om toeristen te verjagen.. toen dit niet bleek te werken besloten ze deze beesten maar weer te vangen.

Na Hue vervolgde ik mijn reis naar Phong Nha en Ninh Binh (ja, kan me voorstellen dat dit voor jullie allemaal een beetje Chinees klinkt, maar het went😉). In Phong Nha bezocht ik een aantal caves en de duckstop een soort eendenboerderij waar je van allerlei activiteiten met eenden en "donald trump" de waterbuffel kon beleven. Ook kwam ik terecht bij "the pub with ice cold beer" een soort lunch plek waar als je een gerecht met kip besteld, je zelf verantwoordelijk bent voor de kip.. ik zal de details besparen maar je krijgen een mes en een kip toegewezen..

Ik vervolgde mijn reis naar Cat Ba.. (volgen jullie het nog) dit is de minder toeristische variant van het beroemde Halong Bay.. hier had ik een tweedaagse boottocht door de prachtige rotsformaties in de zee.. op de dagen dat ik daar doorbracht was het ontzettend mistig. Wat een soort "Pirates of the Caribean" sfeer gaf, erg gaaf! We hadden een leuke groep en deden hier diverse activiteiten; inktvis vissen, kajakken, zwemmen, snorkelen enz. We kwamen tijdens het kajakken en gigantische kwal tegen. Met een doorsnede van bijna een meter!!! Nadat ik deze gezien had was ik even genezen van het hele zwemmen.

Na Cat Ba vertrok ik per nachtbus naar Sa Pa, al was dit wel een bijzondere rit.. we zouden rond 3 uur snachts arriveren en mochten tot 7 uur in de bus blijven liggen. Rond 3 uur schiet ik wakker, van een arm die om mij heen geslagen is.. ik dacht in eerste instantie dat ik aan het hallucineren was van de slaappillen. Maar al snel besefte ik dat dit niet het geval was. Bleek de buschauffeur langs mij gekropen te zijn in het gangpad.. subtiel maar duidelijk verwijderde zijn arm.. ik dacht, hij droomt vast.. nadat ik dit 4x!! gedaan had was ik er klaar mee! Ik pakte mijn spullen en verplaatsen mijzelf naar een ander bed. Waarbij ik "per ongeluk" mijzelf afweerde. Wat zullen we zeggen, hij zal wel wat liefde nodig gehad hebben.. maar dit zocht hij toch echt bij de verkeerde persoon.

In Sa Pa deed ik een tweedaagse trekking, ik overwoog de "Fansipan" (hoogsteberg van Vietnam, Laos en Cambodja) te beklimmen maar na een nachtje slapen besefte ik, dat ik toch niet echt een professionele bergbeklimmer ben. En mijn conditie ook niet extreem uitmuntend is.. Dus maar "gewoon" een trekking door de rijstvelden.. wat was ik blij dat ik deze keuze gemaakt had, zeker toen we na de eerste trekking savonds aan het "Happy water" (zelfgebrouwen rijstwijn) schoten.. ik kan je vertellen.. de volgende dag was niet zo "Happy" meer..

Na Sa Pa pakte ik de nachtbus naar Hanoi. Waar ik om heel eerlijk te zijn drie dagen niks heb uitgevoerd!! Ik was gesloopt en kwam tot de conclusie dat Netflix eindelijk een van mij favo series "Grey's Anatomy" geplaatst had.. daarnaast was het verkeer in Hanoi een groot gekkenhuis! En ik mag na drie maanden Azië wel voort concluderen dat dit wel heel extreem was! Elk moment op straat moest je opletten dat je niet van je "sokken" gereden werd.

Tijdens mijn wandeltocht over de lokale markt werd ik geconfronteerd met mijn grootste dierlijke/etenswaar nachtmerrie verse schildpadden soep.. het was wachten tot.. heb de afgelopen maanden veel gekke dingen gezien (lees: vogelspinnen, kippentenen, eendenembryos, hond, volledige babygeitenhoofdjes, varkenskaak/oren enz.) maar dit vond ik toch wel heftig! Ik ben maar snel omgedraaid, dit hoort nu eenmaal bij de cultuur.. (al ben ik blij dat mijn schildpad "Sjoerd" dit niet hoeft te lezen).

Gisteravond ben ik per nachtvlucht aangekomen in Manila op de Filipijnen. Laat het op een onbewoond eiland gevoel maar komen!

Vanmorgen ben ik terecht gekomen in de krottenwijk van Manila! Dit heeft een zeer diepe indruk op mij gemaakt! Ik ben nog van slag wat ik hier voor mijn ogen zag gebeuren. In Manila wonen 11,5 miljoen mensen waarvan 2,5 miljoen in een krottenwijk. Letterlijk en figuurlijk op de vuilnisbelt! Kinderen gaan niet naar school, de grootste doodsoorzaak is diaree en wormen. Ik zag ontzettend veel kleine kindjes en baby's met dikke opgezette buiken van de wormen! Mensen wonen letterlijk op een vuilnisbelt tussen 5 houten planken (of golfplaten/en plastic). De hele wijk die we vanmorgen bezochten. Groter als Biest-Houtakker en Beek bij elkaar, is al meerdere malen afgefikt door de illegaal en slecht aangelegde stroom. Om nog maar niet te spreken over het jaarlijkse typhoon seizoen. Wat een armoede! Dit is het heftigste wat ik tot nu toe gezien heb en zal dit ook niet snel meer vergeten! Wat hebben wij een geluk dat we in Nederland geboren zijn.

De komende weken (2,5 week) reis ik door de Filipijnen, om vervolgens mijn reis door te zetten naar Kuala Lumpur (1dag) en Borneo (2 weken). Dus nee, met mijn verjaardag ben ik niet thuis 😉. Wanneer ik thuis kom, wie zal het vertellen, voorlopig vermaak ik mijzelf nog goed!

Ik hoop dat jullie weer hebben kunnen genieten van mijn avonturen.

Tot snel en de groetjes thuis!
Liefs Mariska