Drink met je billen bloot, melk uit een kokosnoot 🇲🇨

9 mei 2018 - Biest-Houtakker, Nederland

Lieve allemaal,

Daar zit ik dan.. thuis op de bank...

Op mijn verjaardag kwam ik aan op het vertrouwde Bali, over de eerste anderhalve week kan ik eigenlijk kort zijn..

Uitgeput.. na maanden overal een nachtje (of twee) te zijn verbleven, zeeën van indrukken en avonturen, continu op je hoede zijn, en elke dag een nieuw plan maken voor de volgende dag kwam ik tot de conclusie dat ik eigenlijk hartstikke moe was. Bij Suus werd ik volledig in de watten gelegd. Ik kreeg mijn eigen hotelkamer bij hotel "Chonos" wat ultieme luxe was. Een eigen douche, toilet en boven al een eigen bed!!

Heerlijk na 4 maanden hostels, je kamer delen, soms met 4 en soms met 15...en ook met de activiteiten van deze 15 andere personen.. vroeg opstaan, laat opstaan, sommige zijn geroganiseerd, andere de grootste smeerkezen.. stappen/drank en ja ook de liefde werd wel eens bedreven boven of langs mij.. en dan moet ik afkloppen dat ik nooit geen last heb gehad van het bekendste backpackers huisdier "de bedwants" (bedbug). Het hostel, de plek waar je de meeste mensen ontmoet, het snelst vrienden maakt, het makkelijkst uitstapjes en etentjes plant en je even je eigen "thuis" hebt waar je je kan afzonderen van alle drukte om je heen.

Anderhalve week bracht ik mijn dagen door aan of in het zwembad, liep of reed ik een keer door het dorp, speelde we uren skibbo en ging ik heerlijk optijd naar bed. Toen ik de rust hervonden had bedacht ik mijn eigen masterplan voor mijn thuiskomst en plande ik mijn laatste twee weken.

Mijn lieve Parijse vrienden die ik leerde kennen in Myanmar, stuurde een berichtje of ik zin had om samen met hun een boottocht te maken van Flores naar Lombok. Na een nachtje slapen besloot ik dat dit de perfecte afsluiting van mijn grote avonturen zou zijn. Ik had al jaren de planning meer te zien van Indonesië en zo kon ik in korte tijd een mooie route afleggen en dat ook nog eens met goed gezelschap. We vlogen op 19 april met zijn drieën naar Flores (Lubuan Bajo). Binnen vijf minuten was het weer als vanouds.

We kwamen savonds aan in ons hostel wat uitkeek over de baai, een hostel zonder muren.. erg bijzonder om zo zonsopkomst te kunnen zien! Smorgens hadden we een duiktrip gepland. Flores word benoemd als een van de mooiste duikplekken te wereld, dus dit wilde we met eigen ogen zien.

Smorgens om half 7 moesten we ons melden bij het kantoortje. Ik beschikte over wat gezonde spanning, na mijn laatste duik had ik een flinke oorontsteking op gelopen en ik moest van mijzelf "even" over deze angst heen stappen en gewoon weer gaan genieten. En dit gebeurde ook, we deden drie mooie duiken waarbij we oa. dolfijnen, zeeschilpadden en matraroggen zagen. Vooral die laatste waren enorm indrukwekkend. De wateren van Flores bevatten een extreem heftige stroming waardoor het onderwater voelde alsof je door het water skydived, heel bizar! Je zag alle vissen letterlijk en figuurlijk wegwaaien onderwater. Op een bepaald punt haakte onze duikmaster ons vast aan de grond. En seinde hij dat we ons vast moesten houden aan het touw. Binnen enkele minuten kwamen de gigantische matraroggen tevoorschijn! Indrukwekkend hoe mooi deze beesten dansten door het water. Over ons heen, langs ons af.. soms op maar een paar centimeter afstand. In de avond besloten we met onze duikclub (8 Fransen 😅 en ik) uiteten te gaan en een klein biertje te drinken..we moesten ons ten slotte de volgende dag om 7 weer melden bij de haven voor de boottocht.

Tsja, een klein biertje en goed gezelschap loopt altijd uit op een mooie avond. Rond 4 uur liepen we het café uit en vonden een taxi die ons thuis bracht. Na een minuut 10, zei mijn voorgevoel dat het niet goed zat! Het was overduidelijk dat onze taxichauffeur meer drank op had, dan wij tweeën bij elkaar. Shit! Hij wist de weg niet meer, reed ons bijna de afgrond in en kwam niet meer uit zijn woorden. Ik besloot dat ik mijn leven niet in handen van andere dronken mensen wilde leggen dus besloot zelf de moter maar te gaan besturen, ik was nog het meest aanspreekbaar van ons drieën. Mijn franse vriend navigeerde met Google Maps(richtingsgevoel 3.0) en de taxichauffeur achterop. Toen we na 20 minuten eindelijk arriveerde bij ons hostel meende de bezopen chauffeur ook nog dat wij hem geld verschuldigd waren.. op mijn beste Indonesische vertelde ik hem dat hij daarmee het bos in kon!!

Aan het eind van het liedje was het 5 uur voor we in bed lagen.. de moskee op de hoek begon zijn dagelijkse gebed en om 6 uur liep de wekker af.. een geweldige start van een vierdaagse boottocht.. back to basic, met twintig personen op een kleine boot zonder douche.. ja.. die eerste indruk vergeten ze daar nooit meer 😅.

Nadat we de eerste bootdag letterlijk en figuurlijk op de overlevingsstand doorbrachten hadden konden we savonds ook weer genieten van alle gezellige mensen en de mooie natuur.. we snorkelde, deden trekkings, brachten een bezoekje aan de levensgevaarlijke met uitsterven bedreigde komodo draken, meerde aan bij watervallen, pinkbeach (roze strand), maakte kampvuur op onbewoonde eilanden en genoten van de sterrenhemel. De laatste dag maakte de jongens de groep wijs, dat ik jarig was. Waarop iedereen de hele dag op de meest spontane momenten
hun eigen variant van happy birthday inzetten. Vier mooie dagen, veel lol.. met een gezellige club mensen van over de hele wereld. Eenmaal aangekomen in lombok reisde we direct door naar de Gili eilanden. Waar we vermoeid en smerig aankwamen.

Koningsdag brak aan, op de Nederlandse Facebook zag ik dat er veel vraag was naar een koningsdagfeestje op Gili T maar niemand eigenlijk initiatief toonde er werk van te maken.. er kriebelde iets in mij.. het bloed stroomt waar het niet gaan kan... dus ik besloot het heft in handen te nemen, ging naar een van de grotere clubs op Gili T en stelde mijn plannen voor. De staff was meteen razend enthousiast! We schreven een tekst voor op het krijtbord en regelde oranje kleding. De volgende dag werd ik wakker en zag ik dat andere Nederlandse eilandgangers foto's op de Facebook geplaatst hadden van ons oranje evenement! Een goed teken, wat we bedacht hadden sloeg aan!

De staff was speciaal op en neer naar Lombok gevaren om verf te halen en hadden oa. leuke oranje shotjes bedacht! De avond was een geweldig succes! Zelf kwam ik niet aan mijn drankje toe.. maar ik genoot van de honderden rood wit blauwe vlaggetjes die ik die avond sminkte.. geen meter kon ik lopen zonder mijn pallet met verf, spul wat wij in Nederland overigens lijm zouden noemen (im sorry, not sorry).

Na nog wat nachtjes op Gili Air nam ik weer afscheid van mijn Franse vrienden en reisde ik via Amed (Oost Bali) terug naar Lovina. Samen met Suzan bracht ik een bezoekje aan een van de mooiste resorts in het zuiden van Bali waar we een afspraak hadden voor een wedding die Suzan organiseerde.. na die afspraak was ik zo enthousiast en kreeg ik weer ontzettend zin om weer aan het werk te mogen.

De buurman van Suzan had ons een overnachting in zijn luxe villa in het zuiden cadeau gedaan dus hier genoten we nog twee dagen, kocht ik wat laatste souvenirs en stapte ik 5 mei dan toch echt op het vliegtuig..

Hier gingen maanden aan heftige plannen aan tegemoet! Want niemand in Nederland mocht weten dat ik thuis kwam. Marli een van mijn beste vriendinnetjes die momenteel door Australië en Nieuw-Zeeland backpacked, Mijn lieve vrienden die volgende week trouwen en natuurlijk mijn baas Arjan waren op de hoogte en voor de rest heb ik iedereen die de afgelopen maanden vroeg naar mijn thuiskomst geflest!..

Het gezin, waaronder moeders die voor noodgevallen gemachtigt was voor de bankzaken had ik verteld dat ik pas over een maand (8 juni) thuis zou komen.. Dit moest wel want stel ze zou kijken naar mijn bankrekening kijken, kon ze natuurlijk zien dat ik een ticket geboekt had.. de vrienden die volgende week trouwen hadden ook eens extra water op het vuur gegooid, ik had me toch echt afgemeld voor de bruiloft, ze snapte er niks van!!.. en ook de baas had mij onder een valse naam weer ingepland op het nieuwe rooster.. en zo ontstond een waterdicht plan.

Ik stond op het vliegveld en het leek voor mijn gevoel of vrienden roken dat ik thuis kwam.. in de twee uur dat ik op het vliegveld zat ontving ik maarliefst drie berichtjes met de vraag wanneer ik nu eigenlijk thuiskwam.. dus ik maar niet reageren of eroverheen praten..

Via Kuala Lumpur en Dubai landen ik van zondagmiddag eindelijk in Amsterdam! Ik barste van de zenuwen! Nam de trein en de bus naar Spang-Capelle. Daar vierde broer en schoonzus feest voor hun dertigste verjaardag.. na lang wikken en wegen besloot ik toch maar achterom te gaan, waar de gehele familie en vrienden nietsvermoedend genoten van het mooie weer!

Ik trok de achterdeur open en riep! "Hoorde dat hier een feestje was!!"... er volgde een doodse stilte! WTF!! Maar hoe dan.....!! Het plan was geslaagd! Wat was het heerlijk om alle vrienden en familie weer te zien, Mijn lieve kleine nichtje weer te knuffelen en natuurlijk ons mam gerust te stellen dat ze niet droomde! Ik ben echt weer gewoon thuis!

Hier zit ik dan thuis op de bank....

Na twee dagen van vele koffiebezoekjes en wasjes, start vanaf vandaag het gewone leven weer! En mag ik weer heerlijk gaan werken.

Een levenservaring rijker, duizende foto's, lieve vrienden, mooie herinneringen, en geweldige verhalen. Wat ben ik toch rijk!

Op papier mijn laatste reisverhaal, bedankt voor het lezen en alle leuke reacties!

Liefs Mariska

9 Reacties

  1. Hennie vromans:
    9 mei 2018
    Mooi avontuur Mariska. Welkom weer in biest houtakker en succes op je werk.
  2. Anita Boullart:
    9 mei 2018
    Wauw Mariska, wat een geweldig, fantastisch, groot avontuur heb jij meegemaakt. Heerlijk om te lezen, waande mezelf gewoon helemaal daar. Maar ook wel weer blij dat je weer thuis bent. Een hele ervaring rijker. Welkom thuis "dochter" Hahaha
  3. Corrie van de Pas:
    9 mei 2018
    Jij kunt denk ik nog heeeeel lang na genieten van alle avonturen die je in die 5 maanden beleeft hebt.
    Dit neemt niemand je meer af!!!!
    Welkom thuis!!!!
  4. Wilma stevens:
    9 mei 2018
    Heb genoten van je mooie verhalen,tot ziens bij het wilde zwijn
  5. Moeders:
    9 mei 2018
    Lieve dochter je hebt veel talenten, waaronder schrijven. Prachtige verhalen, maar ik ben blij dat je weer thuis bent.
  6. Toine van Balkom:
    9 mei 2018
    Mooie verhalen in een zeer gevarieerde vakantie. Goed dat je weer ‘heel’ terug bent en achterom kunt kijken naar een heel fijne tijd. Het zal weer ff wennen zijn om
    weer brabants te moeten spreken. Wellicht kom ik nog langs voor een artikel reiswijzer in de Uitstraling Hilvarenbeek 👍👍
  7. Suzan:
    9 mei 2018
    Hai Mariska, ja zekers een hele mooie bijzondere prachtige belevenis.
    Waar je nog vaak aan terug zult denken....... met je prachtige foto's.
    Ja en dan de surprise dat je op de stoep stond.
    Was heel leuk je weer te zien, en gezelllie weer bij gekletst, in de pool met n drankkie of met de skipbo. Is hier nu ook weer afkicken :-)
    Succes met je 1ste werkdag je weet het plan plan.
    GroetekXs
  8. Suzan:
    9 mei 2018
    Ojjjaaa waar is de foto "Drink met je billen bloot, melk uit een kokosnoot ;-)
  9. Grace:
    9 mei 2018
    Hey Mariska,
    Wat een avonturen en moois op op terug te kijken. We hebben genoten van al je verslagen en reisde zo met je mee naar plekken waar ook wij long time ago eens waren. We zien je snel weer en doen onder t genot van een theetje de verhalen nog eens over. Groetjes Grace