Ik heb zo wa-wa-waanzinnig gedroomd 🇧🇳🕌🇲🇨

13 april 2018 - Lovina Beach, Indonesië

Een jaar ouder en wijzer.. tijd voor een nieuwe update..

Na Manilla de hoofdstad van de Filipijnen vertrokken ik per "gigantische"veerpont (groots dorm waar ik ooit geslapen heb) naar de stad Coron op het eiland Palawan. Palawan heeft de stranden uit een magazine, dus dit voorspelde veel goeds.

Smorgens aangekomen in een van de mooiste hostels waar ik tot nu toe geslapen had. Spik splinter nieuw, 3weken open. Besloot ik maar meteen een tour te boeken. We arriveerden om 5 (am) met de boot dus de tour van 7 uur was een perfecte aansluiting. De dag bestond uit wat perfecte strandjes, blue lagoons en koraalriffen bezoeken. Daar spotten ik nemo. Maar helaas nog geen wilde zeeschildpadden.

In Vietnam hoorde ik over een andere bijzondere diersoort waar je hier mee kan snorkelen.. dus ik besloot de volgende dag maar eens de jacht te openen op een goedkope tour op zoek naar de Dugons. Wat is in godsnaam een Dugon? Nou die vraag kreeg ik van menig medebackpacker.. Manitee is het officiële Engelse woord.. nog geen lampje dat ging branden? Nee.. oké in really bad Dutch, we would call it a Seacow!! Aaah!

Tsja is weer is wat anders als de koeien van "Ome Ad en Ome Jan".. en hoe vaak kun je nu zeggen dat je in je leven gesnorkeld hebt met wilde zeekoeien.. na zo'n 25 shops afgestruind te hebben vond ik een duikshop die de tour aanbood.. na stevig onderhandelen was ik akkoord met de prijs (het blijft een mooi Aziatisch spelletje) klaar om de volgende dag op pad te gaan.

We werden met een groep bestaande uit 5 personen opgepikt en vervoerd naar de andere kant van het eiland, daar kregen we een briefing over afstand houden ed. Om vervolgens op een klein vissersboodje de zee te trotseren op zoek naar de Dugons. De spotter dook in het water en na een kwartier kwam hij boven. Hij had er een gevonden! We doken het water in, wat was dit bijzonder! Gewoon een wilde zeekoe!! Elke 8 minuten komen de beestjes boven om adem te halen wat zorgde dat het een behoorlijk actieve activiteit werd..

De rest van de middag besteden we op een onbewoond eiland.. ja, het feest was compleet! Want op een onbewoond eiland zijn alle dagen fijn! We snorkelde, lunchte en genoten van het prachtige uitzicht op de helder blauwe zee. De rest van de groep zag maar liefst 2 wilde zeeschildpadden maar ik zat weer eens met mijn hoofd in de wolken.. gemiste kans..

Vanuit Coron pakte ik de ferry naar El Nido. Hier pakte ik eerst een niks doen dag op een prachtig strand. En deed ik nog wat tours naar adembenemende stranden en eilanden.. ik denk dat ik bij thuiskomst een behang kan maken van alle waanzinnige foto's die ik gemaakt heb afgelopen maanden.

Van El Nido reisde ik door naar het eiland Cebu, naar Cebu city. Hier kwam ik in de avond aan en merkte meteen dat ik weer beet had op een nachtje voedselvergiftiging.. Tsja "part of the deal" als dat het ergste is mogen we niet klagen, dus dat doen we ook zeker niet!

Vanuit Cebu City waar niet zoveel spannends te beleven was, pakte ik de local bus naar Oslob. Ik vind het lokale openbare vervoer geweldig! Je bent een "vreemde eend in de bijt" dus iedereen start een gesprek met je, ze willen allemaal horen waar je vandaan komt en wat je gaat doen. En je krijgt een waar kijkje in het leven van de inwoners.. Dus toen mijn hostel naderde na drie uur bussen vloog er 6 man overeind om me uit de bus te begeleiden.

In Oslob kreeg ik de kans om de ultieme backpackers bucketlist te vervullen. Snorkelen met walvishaaien, lichtelijk gespannen stapte ik in het bootje naar de walvishaaien. We kregen van te voren weer een breefing over het afstand houden.. leuk detail.. hou je je er niet aan kun je tot 3 jaar in de bak verdwijnen.. oké duidelijk!

We kregen een seintje dat we het water in mochten, ik zette mijn snorkel op en liet mijzelf in het water zakken.. Binnen twee minuten verscheen er een gigantisch zwart beest.. hoe dichter hij bij kwam hoe meer "impresive" het werd. Wat een magisch grote beesten. Ondertussen kwamen de wat kleinere walvishaaien onder ons door gezwommen(ze zijn tussen de 8 en de 15 meter groot). Ze eten plankton en het enige gevaarlijke is hun grote staart waar ze je per ongeluk mee konden raken.. dus het was opletten geblazen met zo veel haaien om ons heen.

Na een indrukwekkende ochtend pakte ik de ferry naar het eiland Bohol. Daar bezocht ik de Tarsier monkey (het spookdiertje) en de Chocolathills. Ik had nog drie dagen over voor mijn vlucht naar Kuala Lumpur dus besloot ik te stoppen met haasten en deze door te brengen op Alona Beach.. het hostel waar ik verbleef was net een grote boomhut.. heel basic maar ontzettend knus. Ik ontmoeten 5 gezellige argentijnen en een fransman. Goed voor een gezellig biertje op het strand in de avond. Wijze les van deze week.. ga niet onder het genot van een biertje de zee in snachts.. de Franse jongen heeft een week niet kunnen lopen omdat hij in een zee-egel stapte.. maar wij hebben er erg om kunnen lachen.

Inmiddels had ik tijdens het snorkelen zelfs twee wilde zeeschildpadden gezien!! Dus kon ik met een gerust hart de prachtige Filipijnen verlaten. Ik had een tussenstop van 26 uur in Kuala Lumpur dus besloot een flits bezoek te brengen aan de stad. Wat een heerlijke structuur! Zo goed als gratis openbaarvervoer.. ik bezocht de "Batu Caves" en de "Petronas twintowers" en pakte daarna het vliegtuig door naar Kuching, Borneo.

In Kuching bracht ik een bezoekje aan "Bako National Park" waar ik na een stevige hike een wildzwijn en een slang zag.. niet heel spannend maar alla. Vanuit Kuching pakte ik de bus naar Mirri, en vanuit daar direct door naar de oliestaat Brunei. Flinke reisdag, dat kun je wel zeggen maar 18 uur met de bus is niks meer. Ik besloot mijzelf goed in te lezen voor ik Brunei bezocht.. streng moslimland.. geen recht op vrije meningsuiting.. lichaam zoveel mogelijk bedekken.. geen alcohol.. en geen handden schudden met het andere geslacht.. ik was een beetje huiverig..

Bij de grens kreeg ik dan ook een flink vragenvuur... ik legde netjes uit dat ik maar drie dagen wilde verblijven en alleen reisde.. vooral dit laatste leverde menig vraag op bij de doane.. na mijn uitleg mocht ik inclusief paspoort stempel weer door. In Brunei bezocht ik een aantal moskeeën en het palijs van de Sultan. Ik verbaasde mij over de vriendelijkheid van de bevolking. Zelde zo'n vriendelijke mensen ontmoet, ook wel logisch gezien ze geen belasting, zorgverzekering of schoolgeld hoeve te betalen.

Na Brunei stapte ik in de bus naar Kota Kinabalu om door te gaan naar Sukau. (deze route is goed voor 10! Stempels in het paspoort) Waar ik vertelde dat de inwoners van Brunei ontzettend vriendelijk zijn, vindt ik de inwoners van Boreo verschrikkelijk! De mannen zijn vrijwel allemaal handtastelijk, en iedere taxi chauffeur of tourbegleider verwacht meer.. Dit komt vrij zeker doordat ik alleen reis..maar dat wil niet zeggen dat alles zomaar toegestaan is. Nu leer je door werken in de horeca en alleen reizen jezelf wel af te weren dus maakte ik mijzelf altijd duidelijk,waardoor ik vervelende situaties gelukkig kon verkomen, ook besloot ik zeker in de avonden niet alleen op pad te gaan.

Ik kwam aan in Sukau, hier stroomt een grote rivier door de jungle. Via verschillende boottours (ochtend, avond) kon je ontzettend goed wildlife spotten. Zo zag ik heel veel Proboscius monkeys (neusapen). Ook wel de Nederlandse aap genoemd.. ja.. als je hem ziet snap je de vergelijking wel.. hij lijkt een beetje op een dikke Nederlandse man die ongeïnteresseerd op de bank voetbal kijkt onder het genot van een biertje. Verder zag ik neushoorvogels, diverse apen, slangen, krokodillen en als kers op de taart een grote mannelijke Oerang Oetang.

Na drie dagen van jungletrekkings en boottochten in Sukau reisde ik door naar Sepilok waar ik het rainforest discovery center bezocht een grote jungle met wandelpaden erdoor heen. Ik was compleet gefocust op het maken van een mooie foto van een specht. Terwijl ik hier zo'n 20 minuten mee bezig was hoorde ik boven mij elke keer geluiden.. ik kon ze niet echt plaatsen.. het leek wel regen.. nee geen regen.. het is hartstikke helder.. toen ik tevreden was, over mijn foto draaide ik mijzelf om.. ik schrik! Zit daar mama Oetang Oetang met haar baby rustig te eten! 1,5 uur genoot ik in mijn eentje van deze prachtige wilde beesten. Wat was dit een bijzondere ervaring.

Mijn verjaardag kwam in aantocht, iets waar ik me elk jaar ontzettend op verheug. Maar dit jaar.. zag ik er erg tegenop. Ja, wat is jarig zijn zonder familie en vrienden, zonder groot feest, zonder confetti.. en dan word je ook nog eens 26...

Ik besloot mijzelf een nacht op een schilpadden eiland cadeau te geven, waarbij ik mocht zien hoe dat ze eieren legde. Je de eieren uit zag komen en het allermooste van allemaal ze los te laten in de zee! Kippenvel hoe gaaf dit was! En daarna stapte ik op het vliegtuig naar Bali. Dit was de perfecte locatie voor mijn verjaardag!

Bali de plek waar dit grote avontuur wat ik nu beleef, eigenlijk allemaal ooit begon 8 jaar geleden. Suzan is een goede vriendin van ons mam. Toen ons pap net overleden was kwam Suzan bij ons in huis om ons mam te helpen met het huishouden en later ook de succesvolle vleesverkoop aanhuis. 12 jaar geleden besloot Suus te emigreren naar Bali om hier een hotel te starten. Inmiddels runt ze naast het hotel ook een succesvol bedrijf waarbij ze bruiloften op Bali verzorgt. (Dus mocht nog iemand zijn trouwgelofte willen vernieuwen😉).

Vanuit mijn opleiding vrijetijdsmanagment werden wij verplicht een buitenlandse stage te doen.. eerste lichting studenten, nieuwe opleiding en eigenlijk hadden ze er op school niet heel goed over nagedacht..Lucy had mij geholpen aan een mooie stage bij de Efteling en zo besloot ik haar mee te vragen op stage naar Bali. Om een lang verhaal kort te houden. School was absoluut niet enthousiast dat we helemaal naar Bali wilde. Uiteindelijk besloten wij goed over de zeik, zonder toestemming toch gewoon te gaan. Je zou het niet zeggen maar toen was ik al eigenwijs😉

Op de heenweg kregen we ook nog even 24 uur vertraging met ons vliegtuig waardoor we later een gratis vliegticket terug kregen.

We waren 18 en hadden hier de tijd van ons leven! Wat was dit een bijzondere periode geweest. Ontzettend blij dat we uiteindelijk eigenwijs zijn geweest en toch gegaan zijn. Hier ontmoeten ik veel backpackers en werd ik verslaafd aan de Aziatische cultuur.

Maargoed.. ik woonde dus bijna 4 maanden in Lovina. En besloot voor mijn verjaardag Suzan te verassen. Ik had Gede een van de jongens van het hotel geappt of hij een taxi van het vliegveld voor mij kon regelen en zo werd het een geweldige verassing! Nadat Suzan van de schok bekomen was hebben we heerlijk in het zwembad geborreld en gepoold.

Wat is het heerlijk om hier weer terug thuis te komen. Bali lijd op dit moment ontzettend onder het nieuws van de vulkaan uitbarsting.. het toerisme is ingezakt. Terwijl er eigenlijk niks aan de hand is.

Er is van de ene kant ontzettend veel veranderd en van de andere kant helemaal niks. Het is heerlijk om alle oudbekende op te zoeken. Katoetje onze huishoudster schoot meteen vol toen we elkaar weer zagen. Gezellig biertjes doen aan het strand met de jongens van het hotel. En heerlijk met de scooter door alle vertrouwde paadjes. Komende maand hou ik het hier nog wel vol en dan gaan we maar eens wat meer van Indonesië zien.

De Groetjes!
Mariska

5 Reacties

  1. Suzan:
    13 april 2018
    Wat gaaf om dit zo te kunnen beleven. En wij om het te lezen.
    "prachtig" en de leuke surprise jhuuuu Mariska op de stoep.
    Heeerlijk samen relaxen. Boekkie - Pool - Zonnetje - Biertje
    Muziekkie - Wijntje :-)
  2. Moeders:
    13 april 2018
    Nou weer een mooi verhaal hoor. Wat heb jij een gave reis. Ik ben enorm trots op je. Maar tegelijkertijd begint niet alleen Sjoerd je te missen.
  3. Corrie van de Pas:
    13 april 2018
    Genieten genieten en nog eens genieten.
    Wat beleef jij veel.
    En wij kunnen lekker mee genieten van al jou mooie avonturen.
    Heel veel plezier de komende tijd op Bali.
    Groetjes Jo en Corry
  4. Grace:
    14 april 2018
    Super Mariska een prachtig verhaal over een prachtige reis. Al deze landen hebben wij ook ooit bezocht lang geleden en we reizen zo met veel herinneringen met je mee👍
    Groetjes Will & Grace
  5. Corrie van de Wouw:
    14 april 2018
    Wat weer 'n mooi verhaal, en wat weet en doe je veel.
    Geweldig!